Seminarium instytutowe 22.01.2019 r. Ryszard Ewertowski – Zastosowanie modeli INM i SoundPlan dla obliczania hałasu lotniczego kilku wybranych lotnisk, analiza uzyskanych rozwiązań i problemy potencjalnej migracji z INM do AEDT

Serdecznie zapraszamy na seminarium Instytutu Akustyki, które odbędzie się we wtorek, 22 stycznia br. o godzinie 11:30, w s. 7 przy Audytorium Wschodnim. Referat pt.

Zastosowanie modeli INM i SoundPlan dla obliczania hałasu lotniczego kilku wybranych lotnisk, analiza uzyskanych rozwiązań i problemy potencjalnej migracji z INM do AEDT

wygłosi dr hab. Ryszard Ewertowski z Zakładu Akustyki Środowiska.

Streszczenie:

Zgodnie z ustawowymi wymogami, modelowanie pola hałasu lotniczego w Polsce jest realizowane w oparciu o międzynarodowy standard ECAC DOC 29 Third Edition, a większość obliczeń modelowych jest wykonywana za pomocą Integrated Noise Model (INM), zbudowanego przez Federal Aviation Administration (FAA, USA) i udostępnionego na cały świat. INM w sposób najpełniejszy uwzględnia wszystkie niuanse standardu ECAC, i, w trakcie swego ponad 20-letniego rozwoju, sam przyczyniał się do teoretycznego i praktycznego udoskonalania tego standardu. Jednakże, od 2016 r. FAA zaprzestała wspierania INM i aktualizacji jego obszernych baz danych. Zamiast tego, FAA wprowadziła na rynek USA i całego świata nowy system modelowania oddziaływania środowiskowego ruchu lotniczego – Aviation Environmental Design Tool (AEDT).

W zaistniałej sytuacji przedłużanie wykorzystywania modelu INM w obliczu braku aktualizacji jego baz danych i metod obliczeniowych stwarza na przyszłość realne ryzyko „produkowania” wyników symulacji nieadekwatnych względem ciągle zmieniających się rozwiązań technologicznych i metodycznych (aktualizacje procedur obliczeniowych, nowe typy samolotów, nowe sposoby organizacji ruchu lotniczego i ochrony przed jego hałasem).

Szereg krajów podjęło już w 2017 r. wysiłki w kierunku migracji z INM do AEDT w obliczaniach hałasu lotniczego. Niektóre inne kraje i organizacje międzynarodowe rozwijają własne systemy modelowania hałasu (Niemcy, Francja, Wielka Brytania). W Polsce ta sprawa jakby jeszcze nie została określona, ale wydaje się, że realne w obecnej sytuacji są dwie drogi działania – zakup licencji AEDT wraz z pełną i szybką migracją z INM do tego środowiska lub zastosowanie do zagadnień hałasu lotniczego systemu SoundPlan, który i tak jest obecnie szeroko używane w kraju dla obliczania i prognozowania hałasu z innych źródeł komunikacyjnych i przemysłowych.

Na drodze do szerszego wykorzystania tej drugiej możliwości leżą jednak pewne przeszkody. Jedną z nich jest potwierdzenie (lub uzyskanie wskazówek ku temu), że moduł hałasu lotniczego SoundPlana potrafi w pełni realizować standard ECAC i będzie się nadawał do rutynowego wykorzystywania co najmniej w stopniu podobnym, jak to dzieje się w przypadku INM. W tym kontekście w niniejszym referacie są prezentowane i omawiane dalsze próby oceny wyników symulacji z SoundPlana i z INM – tym razem w oparciu o bardziej precyzyjne definicje sytuacji wejściowych dla kilku wybranych lotnisk, o pewna ilość danych pomiarowych i bardziej precyzyjne metody analizy wyników obliczeń. Analiza porównawcza obu modeli, nawet w przypadku posługiwania się tym samym standardem obliczeniowym, obejmuje cały szereg problemów, które trzeba było rozwiązać i nie wszystkie pytania znajdują tu swą odpowiedź. Na zakończenie przedstawiono zatem dalsze, niezbędne zdaniem autora referatu, działania dla uzyskania pełniejszej oceny zasięgu stosowalności SoundPlana jako ewentualnego następcy modelu INM oraz zagadnienia związane z ewentualną migracją modelowania hałasu lotniczego z INM do AEDT.